insan aşık olunca...

insan aşık olunca...

Yanar geceler mehtabın ışığından,
Dökülür yıldızlar gökyüzünün bağrından,
Kırılır kanatlar,yıkılır umutlar,
Yürek çaresiz kalır,teselli arar;
İnsan aşık olunca...

Sıkılır yürek,kanın hızı artar,
Yıkılır arkadaş!yıkılır mutluluklar,
Döner çemberde,durmak bilmez anılar,
Sarar vücudunu bütün korkak korkular,
İnsan aşık olunca...

Sararır yüz,ağarır saçlar,
Islanır kirpikler,gözler sürekli ağlar,
Kızarır yanaklar,çatılır kaşlar,
Atılır hakikat,yakılır ufuklar,
İnsan aşık olunca...

Nefes daralır,ellerin titrer,
Kelimeler boğazında düğümlenirler,
Durur beyin,gözler birini bekler,
Ölüm acımasız ama "tek çareyim,gel!"der,
İnsan aşık olunca...